Wandering Ghost No.9
Το Wandering Ghost No.9 είναι μια εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας (VR) που κινείται οριζόντια. Μετά τη χρήση των VR headset, το κοινό μπορεί να σταθεί σε μια μηχανική πλατφόρμα και να νιώσει το σώμα του να μετακινείται αργά και οριζόντια μέσα σε μια απέραντη εικονική ουτοπία. Το “Μνημείο για την Τρίτη Διεθνή” ήταν ένα σχέδιο του Βλαντιμίρ Τάτλιν για το προπαγανδιστικό πρόγραμμα μνημείων που προώθησε ο Λένιν το 1919. Για να τιμήσει την Οκτωβριανή Επανάσταση, η καλλιτεχνική του σύλληψη ήταν γεμάτη πολιτικό συμβολισμό και κοινωνικό ιδεαλισμό. Αρχιτεκτονικά, ενσάρκωνε πλήρως τη σκέψη του κονστρουκτιβισμού και εναρμονιζόταν με το σοβιετικό ιδεώδες της εθνικής αποδοτικότητας. Κατασκευασμένο από βιομηχανικά υλικά, όπως ατσάλι, σίδηρο και γυαλί, το κωνικό σπειροειδές μνημείο αποκαλύπτει μια τεράστια δομή με έντονη δυναμική, η οποία, αν είχε ολοκληρωθεί, όχι μόνο θα ξεπερνούσε σε ύψος τον Πύργο του Άιφελ αλλά και θα απομακρυνόταν από την κλασική αρχιτεκτονική. Μέσα στη χαλύβδινη δομή του πύργου υπήρχε ένα γεωμετρικό οικοδόμημα αποτελούμενο από τέσσερα περιστρεφόμενα επίπεδα, το καθένα με ρυθμό περιστροφής που καθοριζόταν από τη λειτουργία και την αποδοτικότητά του. Ο κυβικός χώρος στο ισόγειο προοριζόταν για το νομοθετικό όργανο και ολοκλήρωνε μια πλήρη περιστροφή σε έναν χρόνο, σύμφωνα με τον κύκλο των συνεδριάσεων. Ο πυραμιδοειδής χώρος πάνω από τον κύβο, που προοριζόταν για τη διοικητική λειτουργία, ολοκλήρωνε μια περιστροφή κάθε μήνα. Ο επόμενος κύλινδρος αποτελούσε το κέντρο πληροφοριών για την προπαγάνδα και την επικοινωνία και περιστρεφόταν καθημερινά. Ο ανώτερος πύργος, εξοπλισμένος με προβολικά συστήματα, ολοκλήρωνε μια περιστροφή κάθε ώρα. Η κορυφή του πύργου λειτουργούσε ως ραδιοφωνικός πομπός και ήταν εξοπλισμένη με ένα ισχυρό προβολικό σύστημα που μπορούσε να προβάλλει σημαντικές εθνικές αποφάσεις και μηνύματα στα σύννεφα καθημερινά. Από την άποψη της κρατικής μηχανής, ο πύργος ήταν το υλικό σύστημα, ενώ η δύναμη του λαού ήταν το λογισμικό του—ένα ανοιχτό σύστημα που τιμούσε τη λαϊκή βούληση και την ανακοίνωνε μέσω της κυβέρνησης. Δεν ήταν μόνο σύμβολο της κομμουνιστικής εξουσίας, αλλά και της δύναμης του λαού. Ωστόσο, ο Τάτλιν ολοκλήρωσε μόνο το μοντέλο του μνημείου. Όπως ο σύγχρονος Πύργος της Βαβέλ, δεν κατασκευάστηκε ποτέ· παρόλα αυτά, οι μεταγενέστερες γενιές το φαντάστηκαν και το ερμήνευσαν μέσα στην ιστορία. Δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα, αλλά δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει—αντιθέτως, παραμένει ζωντανό στη συλλογική μνήμη και δεν εξαφανίζεται ποτέ.
Tao Ya-Lun
(γεν. 1966) Γεννήθηκε στην Ταϊπέι της Ταϊβάν. Ο Τάο Για-Λουν είναι ένας από τους πρωτοπόρους της νέας ψηφιακής τέχνης στην Ταϊβάν. Έχει λάβει πολυάριθμες διακρίσεις και βραβεία, όπως το Διεθνές Ψηφιακό Φεστιβάλ Σύγχρονης Νέας Μέσων Τέχνης (MADATAC) στη Μαδρίτη της Ισπανίας, το Βραβείο Τεχνών της Ταϊπέι—την πιο εμβληματική διάκριση σύγχρονης τέχνης στην Ταϊβάν—καθώς και το Βραβείο Νομαρχίας της Ταϊπέι. Επιπλέον, είναι ο νεότερος καλλιτέχνης που έχει τιμηθεί με το Βραβείο Σύγχρονης Ζωγραφικής, το οποίο συμβολίζει το σύγχρονο καλλιτεχνικό πνεύμα στη σινική καλλιτεχνική κοινότητα. Είναι υπότροφος του Taiwan Fellowship Program του Asian Cultural Council (Rockefeller Brothers Fund) και προσκλήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες ως επισκέπτης μελετητής. Έχει επίσης προσκληθεί ως καλλιτέχνης σε κατοικία από το Headland Center for the Arts στο Σαν Φρανσίσκο, ενώ υπήρξε ο πρώτος καλλιτέχνης σε κατοικία στο 1a space στο Χονγκ Κονγκ, με χορηγία του Hong Kong Arts Development Council. Επιπλέον, πραγματοποίησε καλλιτεχνική διαμονή στο Nordic Institute for Contemporary Art, διάσημο για την ενασχόλησή του με την ψηφιακή εικόνα και την τεχνολογική τέχνη. Ο Τάο κατέλαβε την πρώτη θέση στο πρόγραμμα υποτροφιών της Cité Internationale des Arts στο Παρίσι και υπήρξε ανταλλαξιμος καλλιτέχνης στη Βοστώνη, έπειτα από πρόσκληση της Δημοτικής Αρχής της Βοστώνης. Το MADATAC τον κάλεσε να πραγματοποιήσει ατομική έκθεση στο Media Lab Prado στη Μαδρίτη, ενώ προσκλήθηκε από τον δήμαρχο του San Lorenzo del Escorial να εκθέσει το έργο του στο Μοναστήρι του San Lorenzo. Το 2009, προσκλήθηκε από το OK Zentrum στο Λιντς της Αυστρίας για μια μεγάλης κλίμακας ατομική έκθεση. Έχει επίσης πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στα εξής ιδρύματα: Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (MoCA), Ταϊπέι, Ψηφιακό Κέντρο Τέχνης, Ταϊπέι, Μουσείο Καλών Τεχνών της Ταϊπέι, Nordic Institute for Contemporary Art, Κέντρο Τεχνών του Χονγκ Κονγκ, Headland Center for the Arts, Σαν Φρανσίσκο, Μουσείο Καλών Τεχνών Kuandu