“The Chronicles of Anachoret: “”I have nowhere to go”””
Μια λυπηρή ιστορία που εκτυλίσσεται μεταξύ πραγματικότητας και μνήμης, εξερευνώντας το μέλλον και το παρελθόν κάτω από την ψευδή εμφάνιση του παρόντος. Οι χαρακτήρες σε αυτήν την ποιητική αφήγηση παρουσιάζονται ως χαμένοι, αθώοι, παράξενοι και μοναχικοί, περιπλανώμενοι στην αναζήτηση του “τόπου τους στη γη”, ψάχνοντας για νόημα μέσα από το χάος. Αποτελούν τη μεταφορά της απώλειας του ελέγχου της πραγματικότητας λόγω μη αναστρέψιμων γεγονότων. Η ταινία ενισχύει την “κατάσταση του χρόνου” μέσω της αντίδρασής της στον πόλεμο που παρακολούθησαν οι “μίμοι.” Οι χαρακτήρες του μιμητικού δράματος παίζουν ένα επιθετικό και ταυτόχρονα ιερό ή, όπως θα το έλεγε ο Georges Bataille, “καταραμένο” ρόλο. Όπως ένας καθρέφτης μπορεί να παραμορφώσει ή να αλλοιώσει μια εικόνα, ο μιμός παίζει σκάκι με την αντίληψη του θεατή, αναγκάζοντας τον να αναρωτηθεί τι είναι πραγματικό και τι είναι ψευδαίσθηση.
Salt Salome, Max Svitlo
Ο Max Svitlo και η Salt Salome είναι διαθεματικοί καλλιτέχνες που εργάζονται στους τομείς του κινηματογράφου, του θεάτρου, της περφόρμανς και της εγκατάστασης. Δημιουργούν έναν ολιστικό, αλληλένδετο κόσμο με μια ξεχωριστή αισθητική μεταδραματικού θεάτρου, όπου ο χώρος της σκηνής γίνεται ένας οργανισμός που γεννιέται, μεταμορφώνεται και εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια του κοινού. Η αυτοποιητική απόρριψη της θεατρικής μίμησης τους επιτρέπει να δημιουργήσουν μια “νέα πραγματικότητα” που λειτουργεί σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες, εκφράζοντας τον εσωτερικό κόσμο των καλλιτεχνών. Σε αυτόν τον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο εικόνων, σωμάτων, αντικειμένων και μορφών, όπως μαριονέτες, μάσκες, υφάσματα και κατασκευές, το κοινό γίνεται συνδημιουργός του νοήματος και της εμπειρίας. Ο πυρήνας του έργου τους είναι η καταστροφή του χρόνου και του χώρου στο πλαίσιο του πολέμου, με τραγικούς χαρακτήρες που χάνουν τον έλεγχο της πραγματικότητας και περιπλανιούνται στα θολά όρια του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτοί οι χαρακτήρες, περιπλανώμενοι στο πεδίο της μνήμης, της ιστορίας, του τραύματος και της απώλειας, αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα στο έργο τους.