Στο βίντεο δοκίμιο, η “διαρροή” στις αμφιλεγόμενες μηχανές και στις προκλητικές κυβερνητικές οντότητες τίθεται στο προσκήνιο ως συστηματική ευαλωτότητα συστήματος. Ένα μήνυμα που στέλνεις σε έναν αγαπημένο σου μέσω του πρωτοκόλλου TCP/IP είναι “εύκολο”. Τα καλώδια ήχου και εικόνας εκπέμπουν συνεχώς σήματα RF. Το λογισμικό γερνάει, όπως οι άνθρωποι, και η γήρανση οδηγεί σε περισσότερες διαρροές. Επιπλέον, τα πρόσωπά μας περιορίζονται σε χαρακτηριστικά προσώπου για την εκπαίδευση μηχανικής μάθησης, ενώ οι προσωπικές ιατρικές καταγραφές καταλήγουν ως ενσωματωμένα δεδομένα σε ένα σύνολο δεδομένων εκπαίδευσης. Εμείς, ως χρήστες και ως πολίτες, ενθαρρυνόμαστε από τους τεχνολογικούς κολοσσούς και τις κυβερνήσεις να διαρρέουμε. Αυτό το βίντεο διαρρέει μέσα από τις ρωγμές στον αγωγό αερίου, στον διαστημικό σταθμό, στην αποθήκη ταχυδρομείων, στα διαρρέοντα σήματα, στους αλγόριθμους συμπίεσης, στα δίκτυα πακέτων, στα μικροσκοπικά σύνολα δεδομένων, για να ρωτήσει ποιος κάνει μη-αποδεκτό το να διαρρέουμε, πώς η διαρροή χρησιμοποιείται ως όπλο και ποιος σκοτώνει τη διαρροή για να αποτρέψει τη δημιουργία αλληλεγγύης.
Jiawen Uffline
Η jiawen υπάρχει κυρίως ως χρήστης μέσων στη ζωή της, έχοντας λίγη αυτονομία ω σε αυτή της την ταυτότητα, τόσο τεχνολογικά όσο και πολιτικά. Αναζητά άλλες δυνατότητες για να “παραβιάσει” την καθορισμένη ταυτότητα ενός χρήστη, και η επιθυμία της είναι να γίνει ένας analogkäse στις ψηφιακές μορφοποιήσεις και να στάξει καυτό λίπος πάνω στις καλωδιώσεις και τις θύρες USB. Επιπλέον, η έρευνα της jiawen εστιάζει στην τεχνολογία ως μνήμη και επιθυμία, με μολυσμένη ιστορία αλλά φαινομενικά καθαρή, αποστειρωμένη, αποκειμενοποιημένη και αποϊστορικοποιημένη, λειτουργώντας μέσω της μείωσης αντί της σύνδεσης. Η jiawen ερευνά την (αντι)ιστορία, την υλικότητα, την ποιητική και την πολιτική της τεχνολογίας. Βλέπει την έννοια του l̴͓̥̠̼̏̑̃̂̂͘ḛ̷̺̟͓͈̜̓̋̍̄̆ä̸̞̝̳́̾̓̈̾k̷͎̰̓̒͘ ως μια εκδοχή του συνεχούς του χώρου-χρόνου και ως μια σαφή ενότητα της ψηφιακής πραγματικότητας, και τη διαρροή ως μέθοδου επιβίωσης μαζί.