Το έργο εξελίσσεται καθώς μια τεχνητή νοημοσύνη διαβάζει ένα ποίημα που δημιουργήθηκε από μια άλλη τεχνητή νοημοσύνη, εκπαιδευμένη με τη φωνή του ποιητή Ναζίμ Χικμέτ.
«Βρέθηκα ξαφνικά στη μέση του ποταμού της ζωής,
Όλοι οι καθρέφτες στράφηκαν προς το μέρος μου, αντηχώντας μια φωνή μέσα μου,
Το σώμα μου βρίσκεται κάτω από τις αγνές ακτίνες του ήλιου,
Μια ζωή περνάει ανάμεσα στις θερμαινόμενες πλάκες,
Η καρδιά μου είναι ο ήρωας του έργου, το τετράγωνο του εργάτη…»
Στο βίντεο, χαρακτήρες που μοιάζουν με cyborg και ρομπότ υπάρχουν μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο με ένα χαοτικό, διαρκώς μεταβαλλόμενο μεταλλικό έδαφος. Βλέπουν συνεχώς τον εαυτό τους σε έναν καθρέφτη που περιστρέφεται γύρω τους. Αυτό το εξαιρετικά πολύχρωμο και προκλητικό περιβάλλον έχει δημιουργηθεί για να αντικατοπτρίζει μια παραμορφωμένη εκδοχή του σημερινού κόσμου. Το έργο στοχεύει να αναλογιστεί τη θέση της «φιγούρας του καλλιτέχνη» μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο. Θέτει υπό αμφισβήτηση την έννοια του καλλιτέχνη-εργάτη μέσα στο διαρκώς διευρυνόμενο νέφος δεδομένων που δημιουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο, διαμορφώνοντας ένα νέο εργατικό δυναμικό.
Ceren Su Çelik
Η Ceren Su Çelik εργάζεται με διάφορα μέσα, όπως ζωγραφική, βίντεο και οπτικοποίηση μέσω υπολογιστή, για να εξερευνήσει την εξελισσόμενη σχέση μεταξύ της ανθρωπότητας και της τεχνολογίας. Αναμειγνύει φαινομενικά ανόμοια στοιχεία, ενσωματώνοντας τεχνολογικά θέματα με ιστορικά, πολιτιστικά και πολιτικά συμφραζόμενα μέσω της αφήγησης ιστοριών. Η προσέγγισή της που βασίζεται στη διαδικασία ενσωματώνει συχνά cyborgs και υβριδικές μορφές, εξετάζοντας τον συνεχή διάλογο μεταξύ τεχνητών και φυσικών πεδίων.